اطلاعات ساختاري | ||||||||||||||||||||
1- رئيس انديشكده
2- دبير انديشكده
باسمه تعالي
دکتر حسن بخشی زاده
شرح وظائف دبيران انديشكدهها
مصوب 96/5/29 شورای معاونین
1- همكاري با رئيس انديشكده و كمك به وی جهت حسن جريان امور و ادای وظائف انديشكده
2- مدیریت امور مربوط به تشکیل جلسات و پیگیری صدور دعوتنامه توسط رئیس اندیشکده
3- تهيه و تدوين برنامه زمانبندی و عملياتي انديشكده بر اساس برنامه ابلاغی و سایر دستورالعملهای مرکز با هماهنگی و تأیید رئیس اندیشکده
4- تهيه پيشنويس اسناد انديشكده، جمعبندی نظرها و تنظيم نهایي گزارشها و ارائه اسناد مصوب اندیشکده به معاونت هماهنگي و نظارت فرایندی
5- فراهم كردن و جمعآوري اطلاعات مورد نياز جلسات و تنظیم دستور کار در چارچوب برنامه ابلاغی سالیانه مرکز با همکاری کارشناس
6-بررسی و ویرایش نهایی مشروح مذاکرات قبل از طبقهبندی و نگهداری در سوابق فعالیتهای اندیشکده
7- تدوين صورتجلسات و مصوبات آن و ارسال به اعضاي انديشكده و معاونت هماهنگي و نظارت فرایندی
8- تنظیم خبر برای وبگاه مرکز و تهیه خبر محتوایی برای خبرنامه از صورتجلسات و مصوبات اندیشکده و ارسال به واحد مربوطه
9- ارسال گزارش عملکرد ماهیانه اندیشکده به معاونت پشتیبانی حاوی تعداد جلسات، ساعات همکاری رئیس اندیشکده و ...
10- پیگیری اندیشهورزی اعضای اندیشکده در چارچوب دستورالعمل مربوطه
11- برقرار كردن ارتباط منظم و مؤثر با اعضاي شبكه صاحبنظران (از طريق مكاتبه، فضاي مجازي و ...)
12- تشكيل و اداره كارگروه ويژه انديشكده و ارائه گزارش کار به معاونت هماهنگی و نظارت فرایندی
13- نظارت بر تشكيل جلسات كارگروههاي تخصصي انديشكده با رویکرد محصولمحور و دريافت، تنظيم و تدوین نتایج كار هر يك از آنها برای طرح در جلسات عمومی با هماهنگی رئیس اندیشکده و جمعبندی نظرات اعضا و اعمال اصلاحات لازم
14-کنترل زمانبندی اجرای فعالیتهای اندیشکده و پيگيري دريافت گزارشهای محول به کارگروههای تخصصی، اعضای اندیشکده یا مؤسسات علمی همکار
15- تهيه و تدوين گزارشهاي عملکرد برنامه ابلاغی مرکز به اندیشکده به صورت سالیانه و ارسال آن به معاونت هماهنگي و نظارت فرایندی با همکاری کارشناس مربوطه
16- دعوت از صاحبنظران و دانشمندان برجسته بهمنظور برگزاری نشستهای اندیشهورزی تخصصی با هماهنگی رئیس اندیشکده و معاونت علمی و تقسیم کار ملی
17-مشارکت فعال در جلسات گفتوگوهای راهبردی، نشستهای اندیشهورزی، کارگروه تلفیق و تدوین و شورای تلفیق و هماهنگی
18- همكاري و هماهنگي با ساير انديشكدهها و برگزاری جلسات مشترک در موارد نياز طبق نظر رئيس انديشكده و معاونت هماهنگی و نظارت فرایندی
19- اجرای ساير موارد محوله از مركز الگو ازجمله كمك به برگزاري كنفرانسها، نشستهاي تخصصي و ... با نظر معاونت هماهنگی و نظارت فرایندی
3- اعضای اندیشکده
دکتر محمدحسین پناهی (استاد جامعهشناسی دانشگاه علامه طباطبایی): ریاست "اندیشکده امور اجتماعی، جمعیت و نیروی انسانی"
دکتر سوسن باستانی (استاد جامعهشناسی دانشگاه الزهرا (سلاما... علیها))،
دکتر خدیجه سفیری (استاد جامعهشناسی دانشگاه الزهرا (سلاما... علیها))،
دکتر سید محمد میرسندسی (عضو هیئت علمی دانشگاه امام حسین (علیهالسلام))،
دکتر مسعود گلچین (دانشیار جامعهشناسی دانشگاه خوارزمی)،
دکتر عبدالحسین کلانتری (دانشیار جامعهشناسی دانشگاه تهران)،
دکتر سهیلا صادقی فسایی (دانشیار جامعهشناسی دانشگاه تهران)،
دکتر شهلا کاظمیپور (دانشیار جمعیتشناسی دانشگاه تهران)،
دکتر فاطمه جواهری (دانشیار جامعهشناسی دانشگاه خوارزمی)،
حسن بخشی زاده (دکتری جامعهشناسی): مسئول دبیرخانه "اندیشکده امور اجتماعی، جمعیت و نیروی انسانی"
|
||||||||||||||||||||
اطلاعات ماهوي | ||||||||||||||||||||
1- تعريف عنوان انديشكده
بي ترديد جامعه ايران در ابعاد مختلف در حال تغيير و دگرگوني است؛ به گونهاي كه نظم سنتي جامعه ايران در چند دهه اخير رو به تغيير نهاده و در حال مدرن شدن پيش ميرود. در این میان می توان به مواردی چون: تغییرات شاخصهای جمعیتی، ترکیب طبقات و اقشار اجتماعی، ميزان شهرنشيني، گسترش آموزش عالي، ورود زنان به عرصه اجتماع، وضعیت طبقات پایین و آسیب پذیر جامعه، مسائل و انحرافات اجتماعی، ترکیب نیروهای انسانی، جواني جمعيت، وضعیت اقوام مخلتف، وضعیت گذران اوقات فراغت، و ... اشاره کرد، که همه از اهمیت بسیار بالایی برخوردارند. در اين ميان فهم و توصيف این دگرگوني ها و درك خطوط اصلي این تحولات در حوزه های مختلف جامعه يكي از مهمترین وظايف صاحبنظران و اصحاب علوم اجتماعي است. در واقع با توجه به شرايط فرهنگي، اجتماعي، سياسي و فرهنگي رو به تحول جامعه ايران، سازماندهي امور كشور نيازمند الگوست كه هم مبتني بر پیشرفت و نيز متناسب با ساختار بومی و ديني جامعه باشد؛ یعنی باید منجر به بهبود وضع موجود شود، و هم با مقتضیات فرهنگ اجتماعي جامعه و مختصات آن همسو و همجهت باشد. اين تحولات به نوبه خود چالش ها و مسائل مختلفي را به همراه داشته و دارد، كه فلسفه تأسيس انديشكده «امور اجتماعي، جمعيت و نيروي انساني» در اين راستاست. از سويي با عنايت به تعريف انديشكده به «اتاق فكر»، در صد پيوند علم و دانش با حوزه سياستگذاري اجتماعي هستيم تا بتوان راهبردهاي مقتضي را در اين خصوص تهيه و تدوين نمود. بنابراين عمده كاركرد اين انديشكده كمك به توسعه و پيشرفت اجتماعي جامعه ايران در ابعاد و سطوح مختلف ميباشد. در واقع انديشكده امور اجتماعي، جمعيت و نيروي انساني هستهاي مركزي و كانوني براي گردهم آمدن اساتيد، پژوهشگران و مسئولان امور اجتماعي كشور در قالب يك اتاق فكر است، تا بتوانند بحث و گفتگوي آزاد، منطقي و علمي را از طريق همكاري و همفكري مستمر و پيوسته در موضوعات اجتماعي و جمعيتي پيش ببرند، و در نهايت با بررسی وضع موجود، وضع مطلوب، سیاست ها و برنامه های موجود، و راهکارهای تحقق اهداف، دست به تدوين سند جامع امور اجتماعي كشور بپردازند. در راستاي انجام اين كار، داشتن جهتگيري تاريخي نسبت به موضوعات اجتماعي از منظر توجه به فرهنگ ديني و ايراني براي كمك به تحليل جامع تر و کامل تر از جامعه مهم به نظر ميرسد؛ در عين اينكه بررسي تجربي و بهرهمندي از نتايج كمي و كيفي مطالعات اجتماعي درك ما را از تحولات حاضر روشن ميسازد. همچنین بهرهمندي از نظريه، تجربيات و داشتن ديدگاه تطبيقي با ديگر كشورهاي همسايه، مسلمان و غربي جايگاه و اهميت پرداخت بدين مسائل و تحولات را بهتر مشخص خواهد ساخت.
2- تعريف قلمروي موضوعي انديشكده
در زمينه تعريف قلمرو موضوعي، اين انديشكده بر حسب موضوع رشتههاي دانشگاهي قابل تقسيم به دو بخش اساسي «امور اجتماعي» و «امور جمعيتي» است كه در قالب مجموعه علوم اجتماعي قابل مطالعه است. چنانچه بخواهيم از منظر جامعهشناسي به تفاوت امور اجتماعي با امور جامعه، تأملي داشته باشيم ميتوان گفت: تاريخ تفكر اجتماعي تمايز مفهومي مشخصي را بين جامعه و اجتماع نشان نميدهد (ويليامز 1977، فريزبي و ساير 1986). اين عدم تمايز مفهومي بين جامعه و اجتماع در ميان متفكرين اجتماعي ادامه دارد تا اينكه با اوج چهار فرايند صنعتي شدن، شهرنشيني، خردورزي و ديوانسالاري (بوروكراتيزاسيون) به تدريج مفاهيمي نظير جامعه بازاري، جامعه مدني، جامعه سياسي، جامعه عادل و غيره در آثار متفكراني نظير هابز، لاك، هگل و ديگران ظاهر گشت. به هر صورت با تشديد تفكيك اجتماعي و تقسيم كار اجتماعي در اثر چهار فرايند فوقالذكر، بتدريج دو مفهوم جامعه و اجتماعي در تقابل با يكديگر قرار گرفتند. اين تقابل در نظريه تونيس و ساير نظريههاي دو قطبي متبلور شد. بر اين اساس گمينشافت (Gemeeinschaft) و گزلشافت (Gesellschaft) به معناي اجتماع (Community) و جامعه (Society) از ابداعات فريناندتونيس است. حدود اواسط قرن بيستم، برخي از جامعهشناسان در صدد برآمدند تا دو مفهوم اجتماع و جامعه را در تقابل با يكديگر نبينند؛ بلكه اولي را به عنوان زير مجموعهاي از دومي بدانند. از نگاه اين جامعهشناسان اجتماع يك بعد اساسي جامعه امروز است (پارسونز و همكاران 1976، گلدنبرگ 1987، باري وبركويتز 1988، مونچ 1988، آلكساندر 1988، فارارو 1989، و غيره) به نظر اين گروه از جامعهشناسان پايه پيش عقلاني نظم اجتماعي در جامعه مدرن عاطفه است و روابط گرم و دوستانه و انجمني در كنار ساير روابط اجتماعي در جامعه جاري و ساري است (به نقل از چلبي، 1375). در اين مطالعه مراد از امور اجتماعي پذيرفتن برداشت اخير است. در بحث از امور جمعيتي ميتوان گفت: جعيتشناسي علمي است كه جمعيتهاي بزرگ در حال تغيير انساني را به لحاظ حجم، توزيع و تركيب، تغييرات در حجم و توزيع و تركيب، و عوامل اين تغييرات ـ شامل باروري، مرگ و مير و مهاجرت ـ را مطالعه ميكند. اين تعريف، با كمي اختلاف، تعريفي است كه هاوزر و دانكن از جمعيتشناسي ميدهند (Hauser and Duncan, 1969: 2). بنابراين جمعيت شناسي علمي است كه به مطالعه ساختمان و تحول و حركات جمعيت در زمان و مكان ميپردازد. پس اين رشته داراي چهار زمينه اصلي است: حجم جمعيت، توزيع جمعيت، تركيب جمعيت، حركات جمعیت. در مجموع از بررسي حاصل ميتوان نتيجه گرفت: انديشكده امور اجتماعي، جمعيت و نيروي انساني داراي دو قلمرو اساسي است: الف) قلمرو امور اجتماعي: اين بخش داراي دو محور امور كنش اجتماعي و ساختار اجتماعي ميباشد. همچنين ابعادي مختلف اين بخش شامل سبك زندگي، كيفيت زندگي، سرمايه اجتماعي، آموزش و توسعه شهروندي، خردورزي و عقلانيت جمعي، رفتارهاي اجتماعي، ارتباطات اجتماعی، هويت اجتماعي، زنان، جوانان، كودكان و نوجوانان، سالمندان، اقوام، طبقات اجتماعي و قشربندي سازمانهاي اجتماعي، آسيبهاي و انحرافات اجتماعي هستند. ب) قلمرو امور جمعيتي: در زمينه بخش جمعيتي دو محور جمعيت و نيروي انساني از هم تفكيك شده كه داراي ابعادي از قبيل؛ حجم جمعيت، حركات جمعيت، تركيب جمعيت، توزيع جمعيت، وضع فعاليت، وضعيت اشتغال و بيكاري ميباشد.
3- تشريح حوزه كاربردي و مخاطبان انديشكده
ـ وزارت ورزش و جوانان ـ وزارت كار و امور اجتماعي ـ سازمان امور زنان و خانواده رياست جمهوري ـ معاونت امور اجتماعي و فرهنگي شهرداري تهران ـ معاونت اجتماعي نيروي انتظامي ـ سازمان بهزیستی کشور ـ معاونت امور اجتماعي و شوراهاي وزارت كشور ـ مركز منطقهاي مطالعات و پژوهشهاي جمعيتي آسيا و اقيانوسيه ـ شوراي عالي انقلاب فرهنگي ـ انجمن جامعهشناسي ايران ـ انجمن جمعيتشناسي ايران ـ انجمن مطالعات فرهنگي و ارتباطات
4- تشريح ارتباط موضوعي انديشكده با ديگر انديشكدهها
|
||||||||||||||||||||
اطلاعات كاركردي | ||||||||||||||||||||
1- مطالب مرتبط
1- كار نوشت اول: چگونگی تعیین محورها و موضوعات انديشكده امور اجتماعي، جمعيت و نيروي انساني
2- كار نوشت دوم: مدل تحليلي توسعه و پيشرفت اجتماعي و مراحل كار انديشكده
3-دستورالعمل اندیشهورزی اعضای اندیشکده
5- نحوه مشارکت اندیشکدهها در فرایند تدوین تکنگاشت
6- نحوه تعاملات بین اندیشکدهها
7- آييننامه تشكيل و فعاليت كارگروههاي تخصصي انديشكدههاي مركز
باسمهتعالي آييننامه تشكيل و فعاليت كارگروههاي تخصصي انديشكدههاي مركز
مقدمه: كارگروههاي تخصصي انديشکدهها طبق بند نظامنامه انديشكدهها، براي انجام بخشي از وظايف در چارچوب نقشه راه تدوين الگو تشكيل ميشوند. ماده 1) كارگروه تخصصي بر اساس تصويب انديشكده و با ابلاغ رئيس انديشكده براي موضوع مشخص با چارچوب معين تشكيل ميگردد. ماده 2) هر كارگروه تخصصي بر اساس تنوع حوزه تخصصي و حجم كار و ميزان اعتبار مورد نياز متشکل از 3 الي 6 تن از اعضاي انديشکده به تشخيص انديشکده شکل ميگيرد. تبصره: هر کارگروه ميتواند 1تا 3 تن از صاحبنظران را با تصويب اعضاي کارگروه و با هماهنگي معاونت پشتيباني جايگزين اعضاء نمايد. ماده 3) كارگروه تخصصي موظف است چارچوب موضوع مورد مطالعه را تدوين و همراه با برنامه زمانبندي براي تصويب به انديشكده پيشنهاد نمايد. ماده 4) فهرست اعضاي کارگروه، چارچوب موضوع مورد مطالعه وبرنامه زمانبندي توسط رئيس انديشكده به معاونت هماهنگي و نظارت فرآيندي اعلام ميگردد. ماده 5) رئيس کارگروه به پيشنهاد رئيس انديشكده، تصويب انديشکده و با حکم رئيس انديشكده منصوب ميشود. دبيرانديشکده، دبير کارگروه بوده و در صورت عضويت در انديشکده، عضو کارگروه هم خواهد بود. ماده 6) کارگروه گزارش کار را به رئيس انديشكده منعکس ودر صورت نياز در جلسات انديشکده مطرح ميکند. اين آييننامه در 6 ماده و 1 تبصره در جلسه مورخ 7/4/93 شوراي معاونان مركز الگوي اسلامي ايراني پيشرفت به تصويب رسيد.
|